Το 1802 έγινε καθηγητής χημείας στο Ri. Συνέχισε για να καθιερώσει τη φήμη του Ri για τις άριστες διαλέξεις, αλλά και για την επιστημονική έρευνα. Χρησιμοποίησε τη νέα ηλεκτρική μπαταρία για να απομονώσει το νάτριο και το κάλιο και διατύπωσε μια συνεκτική θεωρία της ηλεκτροχημικής δράσης ενώ ήταν στο Ri. Έφυγε το 1812 μετά το γάμο του με την Jane Apreece, μια πλούσια κληρονόμο.
Περιόδευσε στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο μεταξύ 1813 και 1815 (παίρνοντας τον Michael Faraday ως βοηθό του) και κατά την επιστροφή του στην Αγγλία εφηύρε μια μορφή λαμπτήρα ασφαλείας των ανθρακωρύχων. Στη δεκαετία του 1820 συμβούλευσε το Ναυαρχείο για την προστασία του βυθού του πλοίου και τη βελτίωση του οπτικού γυαλιού. Έγινε Πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας, αλλά δεν ήταν επιτυχής και μετά την παραίτησή του λόγω ασθενείας περιόδευσε και πάλι στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, πεθαίνοντας στη Γενεύη.