Η ηλεκτρική ενέργεια μπορεί να μεταφερθεί μεταξύ ξεχωριστών πηνίων χωρίς μεταλλική (αγώγιμη) σύνδεση μεταξύ των δύο κυκλωμάτων. Ο νόμος επαγωγής του Faraday, που ανακαλύφθηκε το 1831, περιγράφει το επαγόμενο φαινόμενο τάσης σε οποιοδήποτε πηνίο λόγω μεταβαλλόμενης μαγνητικής ροής που περικυκλώνεται από το πηνίο. Οι μετασχηματιστές χρησιμοποιούνται συχνότερα για την αύξηση χαμηλών τάσεων εναλλασσόμενου ρεύματος σε υψηλό ρεύμα (επιταχυνόμενος μετασχηματιστής) ή μείωση υψηλών τάσεων εναλλασσόμενου ρεύματος σε χαμηλό ρεύμα (μετασχηματιστής πτώσης προς τα κάτω) σε εφαρμογές ηλεκτρικής ενέργειας και για τη σύζευξη των σταδίων κυκλωμάτων επεξεργασίας σήματος. Οι μετασχηματιστές μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για απομόνωση, όπου η τάση είναι ίση με την τάση εξόδου, με τα ξεχωριστά πηνία να μην συνδέονται ηλεκτρικά μεταξύ τους. Από την εφεύρεση του πρώτου μετασχηματιστή σταθερού δυναμικού το 1885, οι μετασχηματιστές έγιναν απαραίτητοι για τη μετάδοση, τη διανομή, και αξιοποίηση της ηλεκτρικής ισχύος εναλλασσόμενου ρεύματος. Ένα ευρύ φάσμα σχεδίων μετασχηματιστών συναντάται σε εφαρμογές ηλεκτρονικής και ηλεκτρικής ενέργειας. Το μέγεθος των μετασχηματιστών κυμαίνεται από μετασχηματιστές RF μικρότερο από ένα κυβικό εκατοστό σε όγκο, έως μονάδες βάρους εκατοντάδων τόνων που χρησιμοποιούνται για τη διασύνδεση του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας.