Εισαγωγή
Τα συστήματα υπολογιστών πρέπει να αποθηκεύουν δεδομένα σε ψηφιακή μορφή. Ένας από τους πιο διαδεδομένους τύπους αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων είναι η μαγνητική αποθήκευση. Αυτό αναφέρεται σε κάθε τύπο αποθήκευσης δεδομένων χρησιμοποιώντας μαγνητισμένο μέσο. Τα ψηφιακά δεδομένα αποτελούνται από δυαδικές πληροφορίες, οι οποίες είναι δεδομένα με τη μορφή μηδέν και ένα. Υπάρχουν δύο τύποι πολικότητας των μαγνητών και ο καθένας χρησιμοποιείται για να αντιπροσωπεύει είτε το μηδέν είτε το ένα.

Διάφοροι τύποι μαγνητισμένων μέσων χρησιμοποιούνται σε συστήματα υπολογιστών, όπως μαγνητική ταινία, δισκέτες και μονάδες σκληρού δίσκου. Η βασική προσέγγιση για την αποθήκευση μαγνητικών δεδομένων, ωστόσο, είναι πολύ παρόμοια για τους διαφορετικούς τύπους μέσων. Μια κεφαλή ανάγνωσης -εγγραφής κινείται πολύ κοντά στη μαγνητική επιφάνεια - η απόσταση συχνά δεν υπερβαίνει τα δεκάδες νανόμετρα. Η κεφαλή είναι σε θέση να ανιχνεύσει και να τροποποιήσει τη μαγνήτιση του υλικού. Η μαγνητική επιφάνεια χωρίζεται σε πολύ μικρές περιοχές, καθεμία από τις οποίες έχει ως επί το πλείστον ομοιόμορφη μαγνήτιση. Καθώς η κεφαλή κινείται σε σχέση με την επιφάνεια, οι αλλαγές στη μαγνήτιση από περιοχή σε περιοχή ανιχνεύονται και καταγράφονται ως μηδενικές και μονάδες. Διαφορετικές τεχνολογίες διαφέρουν ως προς το πώς κινείται η κεφαλή σε σχέση με την επιφάνεια των μέσων ενημέρωσης και πώς οργανώνονται οι περιοχές στα μέσα, αλλά η βασική αρχή είναι η ίδια.

Η μαγνητική αποθήκευση είναι μια μορφή μη πτητικής αποθήκευσης. Αυτό σημαίνει ότι τα δεδομένα δεν χάνονται όταν η συσκευή αποθήκευσης δεν τροφοδοτείται. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την πτητική αποθήκευση, η οποία συνήθως χρησιμοποιείται για την κύρια μνήμη ενός συστήματος υπολογιστή. Η πτητική αποθήκευση απαιτεί σταθερή τροφοδοσία ρεύματος - όταν ένα σύστημα υπολογιστή είναι απενεργοποιημένο, τα δεδομένα χάνονται.

Η μαγνητική αποθήκευση χρησιμοποιείται ευρέως επειδή είναι σχετικά φθηνή σε σύγκριση με άλλες τεχνολογίες αποθήκευσης. Η μαγνητική αποθήκευση είναι ανάγνωση-εγγραφή, γεγονός που καθιστά δυνατή την επαναχρησιμοποίηση της χωρητικότητας αποθήκευσης ξανά και ξανά διαγράφοντας παλαιότερα δεδομένα. Η χωρητικότητα αποθήκευσης είναι επίσης πολύ μεγάλη, καθιστώντας την ελκυστική για την αποθήκευση πολύ μεγάλου όγκου δεδομένων. Ο κύριος περιορισμός της μαγνητικής αποθήκευσης είναι ότι η πρόσβαση στα δεδομένα μπορεί να είναι αρκετά αργή. Ως αποτέλεσμα, τα περισσότερα συστήματα υπολογιστών χρησιμοποιούν μαγνητική αποθήκευση για μη πτητική αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων (συνήθως σε μορφή μονάδας σκληρού δίσκου) αλλά διαφορετικό τύπο αποθήκευσης για τη μνήμη του συστήματος, όπως μνήμη μόνο για ανάγνωση (RAM) ), το οποίο είναι πολύ μικρότερο, αλλά μπορεί να έχει πρόσβαση πολύ πιο γρήγορα.

Τύποι μαγνητικών συσκευών αποθήκευσης
Η μαγνητική ταινία είναι ένας από τους παλαιότερους τύπους μαγνητικών μέσων αποθήκευσης. Το μαγνητικό μαγνητόφωνο εφευρέθηκε το 1928 και χρησιμοποιήθηκε κυρίως για αναλογικές ηχογραφήσεις. Πριν από την εισαγωγή CD μουσικής στη δεκαετία του 1980, οι φορητές συσκευές μουσικής χρησιμοποιούσαν μαγνητική ταινία με τη μορφή μουσικών κασετών. Οι πρώτοι υπολογιστές προσάρμοσαν αυτήν την τεχνολογία για την αποθήκευση ψηφιακών πληροφοριών. Μία από τις σημαντικότερες αδυναμίες είναι ότι η πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια κασέτα μπορεί να γίνει μόνο με πολύ διαδοχικό τρόπο. Αυτό είναι καλό αν θέλετε να ακούσετε ένα ολόκληρο μουσικό άλμπουμ με τη σειρά, αλλά τα συστήματα υπολογιστών συνήθως χρειάζονται πρόσβαση στα δεδομένα με μη διαδοχικό τρόπο. Για μαγνητική ταινία, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί να προχωρήσετε γρήγορα μπροστά σε μία μεγάλη ταινία για να φτάσετε σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι δεδομένων. Ενώ η μαγνητική ταινία είναι ένας πολύ φθηνός τρόπος αποθήκευσης δεδομένων, η πολύ αργή πρόσβαση στα δεδομένα σήμαινε ότι χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας δεδομένων σε περίπτωση αποτυχίας παλαιότερων μορφών αποθήκευσης. Τα συστήματα δημιουργίας εφεδρικών ταινιών εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα, αλλά η σημασία τους έχει μειωθεί σημαντικά με την πρόοδο των φθηνών μονάδων σκληρού δίσκου μεγάλης χωρητικότητας.