Ο ηλεκτρομαγνητικός γερανός είναι ένας τύπος γερανού στον οποίο χρησιμοποιούμε έναν ηλεκτρομαγνήτη (ο οποίος αποτελείται από μαλακό σιδερένιο πυρήνα και ένα χάλκινο σύρμα τυλιγμένο στην περιφέρεια του) για να σηκώσει το βαρύ μέταλλο (που αποτελείται από σίδηρο) και έτσι το κομμάτι ανασηκώνεται και διατηρείται στην επιθυμητή θέση με ηλεκτρομαγνητικό γερανό.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΓΕΡΑΝΟΥ

Η μαγνητική ισχύς ενός ηλεκτρομαγνήτη εξαρτάται από τον αριθμό των στροφών ή των συρμάτων και το ρεύμα μέσω του σύρματος καθώς και το μέγεθος του πυρήνα σιδήρου. Αυτό επιτρέπει στους ηλεκτρομαγνήτες να γίνονται πολύ μεγαλύτεροι και ισχυρότεροι από έναν φυσικό μαγνήτη, έτσι ώστε να μπορούν να παραλαμβάνουν πολύ μεγάλα αντικείμενα. Επίσης, όταν απενεργοποιείτε την ηλεκτρική ενέργεια σε έναν ηλεκτρομαγνήτη, ο μαγνητισμός απενεργοποιείται επίσης. Έτσι, ένας ηλεκτρομαγνήτης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πάρει ένα κομμάτι σιδήρου και στη συνέχεια να το ρίξει κάπου αλλού.

Ιστορία του γερανού

Οι πρώτοι γερανοί κατασκευής εφευρέθηκαν από τους Αρχαίους Έλληνες και τροφοδοτήθηκαν από άνδρες ή ζώα για μεταφορά του φορτίου, όπως τα γαϊδούρια. Αργότερα αναπτύχθηκαν μεγαλύτεροι γερανοί, που χρησιμοποιούσαν τη χρήση ανθρώπινων τροχών πέλματος, επιτρέποντας την άρση περισσότερων βαρών. Η χρήση γερανών πραγματοποιείται συνήθως στη βιομηχανία μεταφορών για τη φόρτωση και εκφόρτωση εμπορευμάτων, στον κατασκευαστικό κλάδο για τη μεταφορά υλικών και στη μεταποιητική βιομηχανία για τη συναρμολόγηση βαρέως εξοπλισμού. Αυτοί οι γερανοί χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή ψηλών κτιρίων.

Εξέλιξη του γερανού.

Οι πρώτοι γερανοί κατασκευάστηκαν από ξύλο, αλλά ο χυτοσίδηρος και ο χάλυβας έφεραν τον ερχομό της Βιομηχανικής Επανάστασης. Για πολλούς αιώνες, η ενέργεια παρέχεται από τη σωματική άσκηση ανθρώπων ή ζώων, αν και οι ανυψωτήρες σε νερόμυλους και ανεμόμυλους θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν από την αξιοποιημένη φυσική δύναμη. Η πρώτη «μηχανική» ισχύς παρέχεται από ατμομηχανές, ο πρώτος ατμο -γερανός που εισήχθη τον 18ο ή 19ο αιώνα, με πολλούς να παραμένουν σε χρήση μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα. Οι μίνι γερανοί χρησιμοποιούνται επίσης για την κατασκευή υψηλών κτιρίων, προκειμένου να διευκολυνθούν οι κατασκευές φτάνοντας σε στενούς χώρους. Τέλος, μπορούμε να βρούμε μεγαλύτερους πλωτούς γερανούς, που χρησιμοποιούνται γενικά για την κατασκευή εξέδρων πετρελαίου και τη διάσωση βυθισμένων πλοίων.  Το άρθρο καλύπτει επίσης ανυψωτικά μηχανήματα που δεν ταιριάζουν απόλυτα στον παραπάνω ορισμό του γερανού, αλλά είναι γενικά γνωστά ως γερανοί, όπως γερανοί στοίβαξης και γερανοί φορτωτών. Χρησιμοποιούνται κινητήρες για τη μετακίνηση του γερανού».