Γνωρίζουμε ότι οι μαγνήτες δεν έλκονται από τα πάντα. Εάν βάλουμε έναν μαγνήτη σε έναν ξύλινο τοίχο, θα πέσει ακριβώς κάτω. Γενικά, οι μαγνήτες έλκονται από αντικείμενα που είναι φτιαγμένα από μέταλλα όπως, σίδηρο, νικέλιο ή κοβάλτιο. Αυτά τα υλικά ονομάζονται σιδηρομαγνητικά υλικά. Ο λόγος που οι μαγνήτες κολλάνε σε αυτά τα μέταλλα είναι λόγω ενός ιδιαίτερου χαρακτηριστικού των ατόμων μέσα σε αυτά τα μέταλλα. Στα περισσότερα άλλα υλικά που δεν είναι μαγνητικά, οι μαγνητικές ροπές των ατόμων στο εσωτερικό είναι όλες προσανατολισμένες σε τυχαίες κατευθύνσεις που ακυρώνουνη μία την άλλη. Στα σιδηρομαγνητικά υλικά, τα άτομα σχηματίζουν δομές που ονομάζονται τομείς. Ένας τομέας είναι μια περιοχή μέσα σε ένα υλικό όπου ομάδες μαγνητικών ροπών ευθυγραμμίζονται φυσικά προς την ίδια κατεύθυνση.

Μπορεί να υπάρχουν πολυάριθμοι τομείς μέσα σε ένα αντικείμενο. Όταν δεν υπάρχει εξωτερικό μαγνητικό πεδίο, οι τομείς προσανατολίζονται επίσης τυχαία, έτσι ώστε να μην υπάρχει καθαρό μαγνητικό πεδίο. Ωστόσο, όταν υπάρχει εξωτερικό μαγνητικό πεδίο, οι τομείς περιστρέφονται και ευθυγραμμίζονται με το εξωτερικό μαγνητικό πεδίο. Όταν όλοι ή οι περισσότεοι τομείς ευθυγραμμίζονται προς την ίδια κατεύθυνση, ολόκληρο το αντικείμενο μαγνητίζεται προς αυτήν την κατεύθυνση και γίνεται μαγνήτης.

Η διαδικασία χρήσης μαγνητικού πεδίου για μαγνήτιση ενός άλλου αντικειμένου ονομάζεται επαγωγή. Μόλις ένας μαγνήτης επηρεασθεί, παράγει το δικό του μαγνητικό πεδίο εφόσον οι τομείς του είναι ευθυγραμμισμένοι.