Όλοι οι μαγνήτες, ανεξάρτητα από το σχήμα τους, έχουν δύο περιοχές που ονομάζονται μαγνητικοί πόλοι με μαγνητισμό τόσο εντός όσο και γύρω από ένα μαγνητικό κύκλωμα που παράγει μια συγκεκριμένη αλυσίδα οργανωμένου και ισορροπημένου μοτίβου αόρατων γραμμών ροής γύρω του. Αυτές οι γραμμές ροής αναφέρονται συλλογικά ως «μαγνητικό πεδίο» του μαγνήτη. Το σχήμα αυτού του μαγνητικού πεδίου είναι πιο έντονο σε ορισμένα μέρη από άλλα με την περιοχή του μαγνήτη που έχει τον μεγαλύτερο μαγνητισμό να ονομάζεται «πόλος». Σε κάθε άκρο ενός μαγνήτη υπάρχει ένας πόλος.

Αυτές οι γραμμές ροής (που ονομάζονται διανυσματικά πεδία) δεν είναι ορατές με γυμνό μάτι, αλλά μπορούν να φανούν οπτικά χρησιμοποιώντας ρινίσματα σιδήρου πασπαλισμένα σε ένα φύλλο χαρτί ή χρησιμοποιώντας μια μικρή πυξίδα για να τα εντοπίσουν. Οι μαγνητικοί πόλοι εμφανίζονται πάντα σε ζεύγη, γι' αυτό υπάρχει πάντα μια περιοχή του μαγνήτη που ονομάζεται Βόρειος πόλος και επίσης, υπάρχει πάντα μια αντίθετη περιοχή που ονομάζεται Νότος πόλος.

Τα μαγνητικά πεδία εμφανίζονται πάντα οπτικά ως δυναμικές γραμμές που δίνουν έναν συγκεκριμένο πόλο σε κάθε άκρο του υλικού όπου οι γραμμές ροής είναι πιο πυκνές και συγκεντρωμένες. Οι γραμμές που συνθέτουν ένα μαγνητικό πεδίο που δείχνει την κατεύθυνση και την ένταση ονομάζονται δυναμικές γραμμές ή συνηθέστερα «Μαγνητική Ροή» και έχουν το ελληνικό σύμβολο, (Φ).